Μία διδακτική ιστορία

"Η θλίψη είναι μία δυναμική πτώση προς την άπνοια. Έχει να κάνει με την κίνηση", "Έχω την εντύπωση ότι είναι ένα απαραίτητο νοητικό φαινόμενο", "Όταν λες απαραίτητο!;", "Πώς αλλιώς θα έρθει η κάθαρση των υγρών από τα μάτια!; Ο οργανισμός χρειάζεται να ανακουφίζεται. Είναι σημαντική η μεταφορά των ηλεκτρονίων από τους ηλεκτρολύτες! Είμαστε ανοιχτά συστήματα με το περιβάλλον!", συζητάνε δύο εξαρτημένα από τα καρότα λαγουδάκια καθώς πήγαιναν στο καινούργιο εργοστάσιο καρότων της χώρας των ζαρζαβατικών. "Άντε πάλι με τα θερμοδυναμικά σου!", λέει ο Χάρολντ στον Γιούσιφερ. "Μα γιατί δεν το δέχεσαι! Αυτή είναι η θλίψη!", αντιμάχεται ο Γιούσιφερ. "Απλά σου κόβει την αναπνοή! Είναι ένας κινητικός νόμος που έχει να κάνει με τη δύναμη της σύγκρουσης των εσωτερικών τάσεων" "Είναι θερμοδυναμική", "Είναι κινητικός νόμος!", "Είναι θερμοδυναμική!"...

..η υπερβολική κατανάλωση καρότων, ιδιαίτερα από τα παιδιά, δημιουργεί την carotonemia.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η διάβρωση είναι ένας οχετός βίας. Είμαστε μηχανές υποταγμένες σε αυτήν με μαθηματικά προσδιορισμένες ακρίβειες. Εξυπηρετούμε όπως μας εξυπηρετούν οι σκιές και ο αέρας. Το τίμημα των διαστάσεων είναι αυτό", μονολογεί μία μαργαρίτα, χωρίς να είναι ακριβώς σίγουρη ότι η μέλισσα που της ρουφάει εκείνην τη στιγμή τη γύρη την αντιλαμβάνεται. Η μέλισσα δεν ανταποκρίνεται στους συλλογισμούς της παρά προσπαθεί να μαζέψει όση πιο πολύ μπορεί. Η μαργαρίτα αυτή έκανε περιζήτητη γύρη στην περιοχή, κάτι που το ήξεραν μόνο στην κυψέλη που ζούσε στο δάσος και όχι σε αυτήν στο ξύλινο κουτί.

Μία σύντομη ιστορία

 "Ελατήρια ψυχικών κοπώσεων σε επιμηκύνσεις τιτανίων. Δεν παραμορφώνεται το σθένος των σκληρών αισθητηρίων. Κοινωνίες που θέλουν να δείξουν το κλαδί ενάντια στο δάσος ξεχνάνε το θεμέλιο λίθο που στα χέρια κουβαλάνε. Κι αν δεν ζητάω πολλά στον κόσμο ετούτο είναι γιατί η αγορά στηρίζεται σε πρότυπα λανθάνουσας αφθονίας". γράφει στο χώμα ο Φρίντο. Κάποιοι τον κοροϊδεύαν φρίττω. Δεν έδινε σημασία γιατί κάποια ημέρα συνειδητοποίησε ότι ξεχωρίζει τις δονήσεις του εδάφους. Ο Φρίντο ήταν ένα μυρμηγκάκι που ύστερα από εκείνην την κάποια ημέρα άφηνε πάντοτε ένα ποιηματάκι στο σημείο των καρπών που έβρισκε. Την ημέρα που κατάφερε να περάσει τη λεωφόρο κουβαλώντας ένα μικρό σπόρο. Είχε γίνει λίγο τρομακτικός για κάποιους κακοπροαίρετους συντρόφους του. Δεν καταλάβαιναν πώς μπορούσε να είναι τόσο σκληρός όσο και ρομαντικός.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η εικόνα, η αποτύπωση δηλαδή της τέταρτης διάστασης στη σκέψη, στηρίζεται στα μικροκύματα", "Ναι αλλά οι εικόνες είναι εντυπώσεις μίας παλέτας εννοιών με την πληροφορία σε φόρμα", "Λες ο ήχος να δίνει τον όγκο;", "Ίσως επειδή υπάρχουν ανιχνευτές!", συζητούσαν οι κότες στο αγρόκτημα καθώς τσιμπολογούσαν το καλαμπόκι που τις είχα ρίξει. Ποτέ δεν ήμουν σίγουρη αν στη θερμομόνωση που είχα κάνει στο σπιτάκι τους, το να χρησιμοποιήσω επιστημονικά άρθρα εφημερίδων ήταν καλή ιδέα.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η θεραπεία υφίσταται. Του προκάλεσε αλλεργία κάποια λάθος τροφή. Θα γίνει καλά.", μας είχε πει την πρώτη φορά ο κτηνίατρος για το καναρίνι που είχαμε στη βεράντα του σπιτιού μας. "Έχει αποκτήσει θολή συνείδηση", μας είπε μετά από δύο χρόνια ο γιατρός, "Είτε από μία αλλεργία από την οποία πάσχει είτε από τον εγκλεισμό στο κλουβί. Δεν είναι και τόσο σπάνια η περίπτωση του, αλλά είναι δύσκολη. Τα συμπτώματα του μπορούν να θεραπευτούν. Δεν γίνεται όμως να διακόψει ποτέ την αγωγή που θα σας δώσω". Τηρήσαμε τη θεραπεία και αρχίσαμε να το εκπαιδεύουμε να μπαινοβγαίνει από το κλουβί. Έπειτα ξεκίνησε να κάνει μικρές κοντινές πτήσεις μέχρι που άρχισε να παίζει με τα περιστέρια και τα χελιδόνια που επιτρέπαμε να κάνουν φωλιές στη βεράντα μας. Στην πορεία απομακρυνόταν ως το κοντινό πάρκο της γειτονιάς για να παίξει με τα σπουργίτια. Κάθε απόγευμα με βραδάκι γυρνούσε στο ειδικά διαμορφωμένο πλέον σπιτάκι του κι έπαιρνε το φάρμακο του. Περιμέναμε ότι θα το χάναμε από τους πρώτους μήνες που εμφάνισε τα σημάδια γύρω από τα μάτια του και τελικά έγραψαν οι εφημερίδες για αυτό.

Μία σύντομη ιστορία

 "Έκανε τόσους κύκλους η καρδιά μου στην αντίληψη μέχρι που αισθάνθηκε", μου εξομολογείται ο σκίουρος της αυλής. "Το πιο υπέροχο όλων είναι το συναίσθημα", καταλήγει. Δεν μπορούσα να μην κρυφογελάω με τα λόγια του. Ήξερα ότι ήταν λόγια ενοχών επειδή έκανε συχνά ζημιές στον μπαχτσέ.

Μία σύντομη ιστορία

"The Spiral had opened. Chaos was communicating by sending golden colors to earth. It was magical. The people were having a party to conquer it", the lion was telling the sun the nightmare it saw the previous night. 

Συνέχεια μίας σύντομης ιστορίας

 "Η φαντασία είναι σαν ένας ζωντανός οργανισμός που αποτυπώνει τη ζωή στο Χωρόχρονο. Το τσαλάκωμα της είναι οι παλμοί των θαυμάτων. Μην ξεχνάς ότι χωρίς αγάπη δεν υφίσταται η διάβρωση. Και αυτό είναι το υπέροχο. Η φθορά", συνεχίζει να μου λέει η νυχτοπεταλούδα με την επικοινωνία μας με χρώματα. Είχα πάψει να την ακουμπώ με το δάχτυλο να δω αν θα φοβηθεί, παρά την άκουγα με μία μαγεμένη προσοχή. "Μα όλοι οι άνθρωποι σιχαίνονται τη φθορά!", της πιάνω την κουβέντα με τη σκέψη. "Μέσω της τριβής υφίσταται η ύπαρξη. Μέσω της καύσης που προκύπτει, κατανοούμε και κινούμαστε. Μέσω της διάβρωσης διατηρούμαστε. Όλα είναι νόμοι που δε θα καταρριφθούν, γιατί δεν υπάρχει αθανασία χωρίς τρόμο. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς χρυσάφι", συνεχίζει να στέλνει χρώματα. "Μα το χρυσάφι έχει καταστρέψει τους ανθρώπους! Τη Γη!", της επικοινώνησα με τη σιωπή. "Γι' αυτό πρέπει να μπει ξανά όλο πίσω στη Γη!". "Πόσο σοφά τα λες!", δεν άντεξα να μην της βγάλω λόγο. "Θα κοιμηθώ με την ελπίδα αυτή!", της χαμογέλασα και πήγα να ξαπλώσω.

Μία σύντομη ιστορία

 "Είμαστε σαν μαγνήτες", σκέφτεται φωναχτά, ο Μόλντο, το κουνάβι που είχα εξημερώσει, "με το + εκπέμπουμε και λαμβάνουμε και με το - ελκόμαστε". Ήταν σχετικά γέρος πια και είχε βρεθεί στον κήπο πριν λίγα χρόνια άρρωστος. Τον είχα περιθάλψει και τον έχω για παρέα. Ευτυχώς το χωριό εδώ έχει καλό κτηνίατρο και τον σώσαμε!

Μία σύντομη ιστορία

 "Η αντίληψη και το αίσθημα έχουν κάτι κοινό, την πληροφορία", μου λέει ο σκύλος της σπιτονοικοκυράς την ώρα που άπλωνα τα ρούχα. Μας ένωνε ένας συρμάτινος φράχτης και αρκετά συχνά ερχόταν, όταν με έβλεπε, να συζητήσουμε. "Όπως η πληροφορία που έρχεται ταυτόχρονα από τα βαρυτικά κύματα και το φως!", πετάγεται αυτόματα η σκύλα μου έχοντας ζηλέψει που μιλούσα με τον Ασίκη. Πάνω που αρχίζω να σκάω στα γέλια δεν πέρασε δευτερόλεπτο κι έκανε έναν μικρό σεισμό.

Μία σύντομη ιστορία

 "Απορώ αν η δημιουργία των ευγενών αερίων πηγάζει από το συντονισμό των ήχων των πλανητών!", λέω περιπαιχτικά στον γάτο μου να δω πώς θα αντιδράσει. Γύρισε με κοίταξε, άφησε για λίγο τα νύχια από την πολυθρόνα και μου νιαούρισε "Ό,τι ψάχνεις θα το βρεις εδώ στη Γη, δεν χρειάζεται να πας πολύ μακριά για να το δεις" και κόμπλαρα λίγο που με πήρε σοβαρά.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η λογική στο ένστικτο κρύβει μία διάνοια", μου ξεστομίζει η γαλοπούλα που είχαμε σα φύλακα στο κτήμα. "Ποιά διάνοια μωρέ!; Τί δουλειά έχει η λογική στο ένστικτο!;", της απευθύνομαι καθώς τελείωνα το ξεχορτιάσμα. "Την αλήθεια του μέτρου!", συνεχίζει. "Μήπως απλά κρύβει μία ισορροπία άκρων;", της λέω με λίγη βαρεμάρα και δεν άντεξα να μην την κοιτάξω πλαγίως με τις φιλοσοφίες που την έπιαναν κάθε φορά!

Μία σύντομη ιστορία

 "Οι διαθλάσεις του φωτός στο νερό είναι όπως οι σκέψεις που καταπίνεις. Να προσέχετε τη σκιά τους!", μας φωνάζει ο μπαμπάς αρκούδος την ώρα που ετοιμαζόμασταν να πάμε για ψάρεμα. Του είχαμε υποσχεθεί γεύμα ως τραυματισμένος που ήταν!

Μία σύντομη ιστορία

 "The Universe will call for demands. Far way through dimensions. Some pleasants are unforgivable", said the moon to the tree that survived of being burned. The tree took a look around and at that moment the wind helped it to turn up to the sky.

Μία σύντομη ιστορία

 "Οι σκιές των παραλληλισμών είναι εξοπλισμοί των διαστάσεων", μου λέει η τραυματισμένη κουκουβάγια στην άκρη του δρόμου. "Εννοείτε τις σκιές μας;", δεν μπορούσα να μην της μιλήσω στο πληθυντικό εκείνη την ώρα που τηλεφωνούσα στην ομάδα προστασίας άγριας φύσης. "Εννοώ τις σκιές των σκέψεων μας. Είναι συλλαβές κατά κάποιον τρόπο των επιθυμιών μας", την άφηνα να μου απαντάει. "Όταν λέτε συλλαβές;" προσπαθούσα να την κρατήσω ξύπνια. "Οι συλλαβές είναι κάτι σαν τα κενά σε ένα.....". "Εσείς μας τηλεφωνήσατε!", "Ναι ναι σας ευχαριστώ πολύ". Της έδωσαν τότε τις πρώτες βοήθειες προτού τη μεταφέρουν. Καθώς τους έβλεπα να την επιβιβάζουν με το μικρό τζιπ φώναξα "Σε ένα πεντάγραμμο!;", "Είπε Ναι!", άκουσα διακρίνοντας τον αισιόδοξο τόνο στη φωνή του οδηγού ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει με το αμάξι.

Μία σύντομη ιστορία

 "Ο ήχος και οι εικόνες παντρεύονται με το νου και την καρδιά όπως τα πλατάνια με το νερό", ξεκίνησε την κουβέντα η μαμά καβουρίνα καθώς τσαλαβουτούσα στη γριά βάθρα. "Είναι απίστευτος ο πόθος για τη ζωή", της λέω προτού κάνω το μακροβούτι μου. Ήταν η μεγαλύτερη βάθρα του ποταμού που σου επέτρεπε να κολυμπήσεις. "Τότε μπορείς να καταλάβεις ότι η ταχύτητα υφίσταται σε πολύχρωμες έννοιες", συμπληρώνει όταν πρόβαλλα το κεφάλι, αποχαιρετώντας με. Τα μωρά της νύσταξαν κι επέμεναν να μπουν στην εσοχή του βράχου να ξεκουραστούν από το παιχνίδι.

Μία σύντομη ιστορία

 "Imagine if magic took place!", μου λέει ο αγγλομαθής παπαγάλος. "We'll need air to be semi-polar then", του απαντάω και κόλλησε για λίγο με τους ήχους των πυροτεχνημάτων έξω στο δρόμο. "Η έκρηξη του φωτονίου", μου λέει στα ελληνικά, "οφείλεται στο π". "Τότε να επιταχυνθούμε!", του απαντάω γελώντας, δίνοντάς του ένα από τα φυστίκια που έτρωγα με την μπύρα μου.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η καρδιά προσφέρει την εικόνα στο μυαλό μέσω της έντασης των συναισθημάτων. Είναι τόσο δυνατή που γεννά τη σκέψη σε δις του κλάσματος του δευτερολέπτου κι έτσι σας ξεφεύγει η σύλληψη της", μου λέει απολογητικά, αποστομώνοντάς με, μία καλιακούδα που δεν τις ξέφευγε τσιμπούρι από την πείνα στη ράχη του γέρικου ταύρου της φάρμας μας.

Μία σύντομη ιστορία

 "Μοιάζω με πουλί γιατί συνομιλώ με τα λουλούδια τις νύχτες", με χαιρετάει μία νυχτοπεταλούδα που ήρθε κι έκατσε στον καρπό του χεριού μου. Την περιεργάστηκα καθώς παρέμενε σιωπηλή πάνω στο χέρι μου. Είχε ένα ομοιόμορφο παλ γκρι χακί χρώμα με χρυσοασημί ιριδισμούς, το πρόσωπο της έμοιαζε με ερωδιού και δεν ξεπερνούσε τα δύο εκατοστά μήκος. Εφόσον τη χάζεψα έτσι σιωπηλή όπως ήταν ανυπομονώντας για τα επόμενα λόγια της, πέταξε ξαφνικά τραγουδώντας μου "Η ζωή είναι χρυσή γιατί χωρίς το χρυσό δεν μάχεσαι." Έμεινα να σκέφτομαι την αντανάκλαση των φτερών της στο φως αναλογιζόμενη αν εννοούσε μόνο το μέταλλο ή αν εξαιτίας αυτού δεν αποσαθρώνεται η Γη.

Μία σύντομη ιστορία

 "Μέσα στη σιωπή πλανιέμαι συζητώντας με τον ήχο των αισθήσεων. Δεν υπάρχει διαίσθηση παρά μόνο αφή στις αισθήσεις", μου εκμυστηρεύεται μία νυχτερίδα κατά τη βραδινή μου έξοδο. Πάντα μου άρεσε τις πανσελήνους να κατεβαίνω με τα πόδια στον κοντινό οικισμό!

Μία σύντομη ιστορία

 "Η θεωρία των δύο σχισμών θα σου ερμηνεύσει τον μικρόκοσμο του σύμπαντος", "Το πείραμα εννοείς!", "Όχι είναι θεωρία εδώ κάτω στο βυθό της θάλασσας", μου εξιστόρησε ένας αστερίας προτού μου ζητήσει να τον φυγαδεύσω σε λίγο πιο βαθιά νερά.

Μία σύντομη ιστορία

 "Γίνε λίγο αισιόδοξος αφεντικό. Θα το βρούμε το νερό!", είπε η καμήλα στον αφυδατωμένο δυνάστη της καθώς δεν ήταν σίγουρη αν προτιμούσε να πάει νότια ή ανατολικά.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η ελπίδα είναι κάτι που πεθαίνει ηρωικά", μου λέει ο Ήλιος καθώς με λούζει με το φως του. Ένα κοράκι αμέσως κράζει "ποιά ελπίδα; ρώτα τον" και αρχίζει να παίζει χωρίς περιορισμό με τα αγαπημένα του σκυλιά.

Μία σύντομη ιστορία

 Ροχάλιζε ο τράγος στο μαντρί και τσαντιζόταν η γουρούνα στην παραπέρα παράγκα. "Πώς θα το βουλώσει!;", στριφογύριζε καθώς δεν είχε ύπνο από το θόρυβο και άρχισε να κάνει πως κλαίει γοερά. Μέσα στις κραυγές ξυπνάει ο τράγος "Τί έπαθες γουρούνα μου!;", "Σνιφ, σνιφ η κότα άκουσε το αφεντικό να λέει ότι θέλει να εξιλεωθεί, κάτι έκανε αλλά δεν κατάλαβε τί!". Ξαγρύπνησε όλο εκείνο το βράδυ το τραγί με μάτια γουρλωμένα χωρίς να βγάλει κιχ.

Μία σύντομη ιστορία

 "Πέταξε τους αστάθμητους παράγοντες στις πιθανότητες", μου είπε το κουνάβι γελώντας και τρέχοντας προς τη φωλιά του λίγο προτού ξημερώσει.

Μία σύντομη ιστορία

 "H οργάνωση των διαλόγων είναι ανάλογη της επευφημίας", "Νομίζω έχουν να κάνουν και με την ποιότητα του σκηνικού της!", συζητούσαν τα λιοντάρια μεταξύ τους εφόσον είχαν γευματίσει τη γαζέλα.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η ευτυχία δεν αφορά σε κάποια μεγάλη σοφία αλλά σε μία διαδικασία, όπως αυτή του αφρού της θάλασσας", μου εκμυστηρεύτηκε μία ζαργάνα που μόλις είχε ξεφύγει από το αγκίστρι του καλαμιού μου.

Μία σύντομη ιστορία

 "Είμαι ένας κόκκος από το συνδετικό των θεμελίων", κραυγάζω με παράπονο στον αετό καθώς ανέβαινα για την κορυφή, "Η ποιότητα του στηρίζεται στην ακρίβεια των αναλογιών", μου σφύριξε πίσω και σκοντάφτω εκείνη τη στιγμή. "Η ακρίβεια στο σθένος αντανακλά τις αποχρώσεις των απόλυτων συμφωνιών των ενοχών", μου ξανασφυρίζει λίγο προτού χαθεί από το μάτι μου και σηκώθηκα.

Μία σύντομη ιστορία

 "Μην αποποιείσαι το σύνολο σου", μου λέει ο κάστορας καθώς ροκάνιζε ένα νεκρό ξύλο, "Η υγρασία μάς κινεί σαν μαριονέτες, δεν είναι νεκρό", του απαντάω πικρόχολα μέσα στις μνήμες της ιδιοσυγκρασίας μου, "Ναι αλλά θα έχω φωλιά", πάλεψε να μου δικαιολογηθεί σοκαρισμένος και λίγο δακρυσμένος, "Ναι θα έχεις φωλιά", του είπα απολογητικά σκύβοντας λίγο το κεφάλι "κι εγώ δεν μπορώ χωρίς νερό", συμπλήρωσα ζητώντας του συγγνώμη.

Μία σύντομη ιστορία

 "Τί μου είχε πει! 'Τα χρώματα είναι μία μορφή επικοινωνίας. Κρύβουν λόγο. Κι εννοώ τα χρώματα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας'", μονολογεί η χελώνα στο μαρούλι που της έβγαλα από τον μπαχτσέ. Πάντα απολαμβάνω τις αναμνήσεις της όταν πεινάει!

Μία σύντομη ιστορία

 "Κοίτα με πώς τρέχω!", μου λέει χαρούμενο το μυρμηγκάκι καθώς περνάει πάνω από το τετράδιο μου, πηδάει στο τραπέζι, ξεφεύγει από τον αγκώνα μου και χάνεται πίσω από την κούπα. "Το αέναο είναι σαν ένα χοροπηδητό μπροστά στον κίνδυνο", το ακούω να φωνάζει χωρίς να επιστρέφει.

Μία σύντομη ιστορία

 "Όσο δεν υμνείς δεν πρόκειται γλυκά να ταλαιπωρηθείς", μου λέει ένα βατραχάκι κι έσκασα στα γέλια στη σκέψη τού να σκύψω να του δώσω ένα φιλάκι.

Μία σύντομη ιστορία

 "Η ζωή είναι το αποτύπωμα της φαντασίας", μου λέει με περισσή περηφάνεια η μικρή νυχτοπεταλούδα. Έχει κάτσει ακίνητη πάνω στο τραπέζι και μου γνέφει χρώματα με το παιχνίδι των δαχτύλων μου, καθώς την κουνάω να δω αν τρομάζει.

Όνειρο on line

Έκλεισα όλες τις πόρτες, γερά όλους τους φύλαξα μακριά από το τέρας. Βγήκα πρώτη από το κλουβί βουνό και ήμουν σίγουρη ότι ήταν όλοι ικανοί να βρουν το δρόμο.

Βγαίνοντας έκατσα σε έναν βράχο και περίμενα. Ήρθε τότε ένας τύπος και με πλησίασε. Παραξενεύτηκα που είδα άνθρωπο. 'Πού είναι οι υπόλοιποι;', με ρώτησε. 'Τώρα έρχονται!'.' Είσαι σίγουρη ότι βρήκαν το δρόμο;'. 'Ναι, ναι θα΄ρθουν!'. Κοιτώντας προς το βουνό κλουβί το είδα να αρχίζει να ανατινάζεται με το τέρας και την ανθρωπότητα που θέλησα να σώσω εγκλωβισμένους μέσα.

Τότε απλά ξύπνησα και απόρησα που ήμουν πρώτη γραμμή.

Sessions Μέρος 6ο

 ‘’Από τους μεγαλύτερους φόβους είναι να χάσεις τη ζωή σου.’’

Όπως πλατσούριζα κι έπαιζα χαρούμενη μέσα στη λίμνη σκοτείνιασε ξαφνικά το νερό και ο πυθμένας από χώμα ή σαν σε άργιλο έγινε μαύρος, αρχίζοντας να με ρουφάει προς το βυθό. Πριν καλά καλά βυθιστώ μέχρι το στήθος μου το πράσινο φύλλο του ξέφωτου από ζούγκλα, που ήταν αρκετά μακριά μου, απλώθηκε σχεδόν αστραπιαία σαν πλοκάμι και με άρπαξε τυλίγοντας με από τη μέση. Άρχισε να με τραβάει ανάσκελα προς το μέρος του σαν ένα παιχνίδι σκι πάνω στα νερά. Δεν μπορούσα να μην χαρώ με αυτήν την παιδική αίσθηση χαράς που μου χάριζε με αυτό το τράβηγμα προς το μέρος του. Έτσι όπως έφτανα κοντά του τα νερά της λίμνης άρχισαν να παίρνουν πάλι το υπέροχο εκείνο καθαρό βαθύ μα και ανοιχτό γκριζογάλανο χρώμα τους. Το πλοκάμι του πλατύ πράσινου φύλλου με άφησε όρθια σε ρηχά νερά μέχρι τα καλάμια των ποδιών μου ακριβώς δίπλα από το ξέφωτο από ζούγκλα και πλάτη σε αυτό. Κατά έναν περίεργο τρόπο ήμουν σχεδόν στεγνή και όχι βρεγμένη. Είχα ζεσταθεί. Χαμογελώντας βούτηξα παιχνιδιάρικα στα καθαρά ρηχά νερά της λίμνης να δροσιστώ και άρχισα να πλατσουρίζω πάλι και να παίζω με αυτά με τη διάθεση ενός μικρού παιδιού, όταν δροσίζεται από τη ζέστη. Είχα ακόμα πλάτη το ξέφωτο από ζούγκλα το οποίο δεν είχα γυρίσει ακόμα να κοιτάξω. Είχε όμως μία απροσδιόριστη διάσταση. Όταν το κοίταξα με λοξό βλέμμα η πυκνή του βλάστηση ήταν σα σε επίπεδη αφίσα με ροζ κίτρινο και κόκκινο χρώματα, ενώ το πράσινο πλατύ φύλλο είχε μία ενός επιπέδου τρισδιάστατη αίσθηση με ακαθόριστο σχήμα γκρι σιελ και λευκού χρωμάτων. Καθώς πλατσούριζα σκέφτηκα πονηρά πώς να ήταν άραγε το ξέφωτο από ζούγκλα στην καρδιά του και αυτομάτως το κεφάλι μου τραβήχτηκε προς τα πάνω, τεντώθηκε προς τα πίσω κι έγινε μία επίπεδη κυκλική αφίσα ενός κάπως άρρωστου μπεζ χρώματος, ενός λευκού κυρίως ματ κι ενός μαύρου που έδειχνε να δίνει τη συνθήκη για να είναι το κεφάλι μου σα μία αφίσα. Δευτερόλεπτα μετά το κορμί μου, από το λαιμό και κάτω, πήρε την αίσθηση μίας κόκκινης, κίτρινης και ροζ λωρίδας στη φορά του ύψους μου. Δεν είχα την αίσθηση του. Σαν από το κεφάλι και κάτω να είχα γίνει άυλη από λωρίδες χρωμάτων όπου άρχισαν να εναλλάσσονται σε διάφορους συνδυασμούς. Από το κόκκινο, κίτρινο, ροζ σε μαύρο, λευκό, πράσινο και από το μαύρο, λευκό, πράσινο σε σιελ, γκρι, λευκό. Έμεινα με το κεφάλι σαν σε αφίσα καρφωμένο στον αέρα και από το λαιμό και κάτω άυλη σαν σε αέρας να απορώ γιατί δεν πεθαίνω.

"Η συνθήκη της ύπαρξης προϋποθέτει τύχη"